భిన్న హృదయాల సారం
ఒకే జాతి ఆత్మస్వరూపం(సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్, జననం: 1875 అక్టోబరు 31)
చిటికెన కిరణ్ కుమార్ ఐ. బి. ఆర్. ఎఫ్ సభ్యులు
భారతదేశం అనే పదం వినగానే మన కళ్లముందు మెరిసేది కేవలం ఒక దేశం కాదు — అది ఒక జీవంతమైన ఆత్మ. ఈ నేలపై పుట్టిన ప్రతి శ్వాసలో, ప్రతి గీతలో, ప్రతి పండుగలో ఐక్యత యొక్క స్వరమే వినిపిస్తుంది. పర్వతాల నుంచి సముద్రాల దాకా, అడవుల నుంచి నగరాల దాకా — మనలోని భిన్నత్వం ఎంత విస్తృతంగా ఉన్నా, మన హృదయ తంత్రులు ఒకే రాగంలో మ్రోగుతాయి. అదే భారత మహోన్నతతకు మూలం. కానీ ఈ రోజుల్లో, ఆ రాగం మెల్లగా క్రమక్రమంగా మసకబారుతున్నట్లు అనిపిస్తుంది. మనసుల్లో పుట్టిన చిన్నచిన్న విభేదాలు పెద్ద గోడలుగా మారుతున్నాయి. ఈ నేపథ్యంలో మనకు గుర్తు రావాల్సిన పేరు — సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్. ఆయన చూపిన ఐక్యతా మార్గం, మన జాతి భవిష్యత్తుకు అగ్నిదీపంలా నిలిచింది. ఆయన కలలలోని భారతం మనం కళ్లముందు సాకారం కావాలంటే, ఆయన చూపిన దిశలో మరోసారి మన అడుగులు వేయాల్సిన సమయం ఇదే.
భారత నేల మీద పుట్టిన ప్రతి మనిషి రక్తంలో సాంస్కృతిక వైవిధ్యం ప్రవహిస్తోంది. ఉత్తరం నుండి దక్షిణం దాకా, తూర్పు నుండి పడమర దాకా — భాషలు మారినా, బట్టలు మారినా, ఆహారం మారినా, మనసు మాత్రం ఒకటే. అదే మన భారతీయత. కానీ ఈ ‘భిన్నత్వంలో ఏకత్వం’ అనే మాట నేటి కాలంలో కేవలం నినాదంగా మాత్రమే మిగిలిపోతోందా? అనే ప్రశ్న మన మనసుల్లో ఎప్పటికీ తళుక్కుమంటూ ఉంటుంది.
స్వాతంత్ర్యానంతర కాలంలో దేశం చెల్లాచెదరుగా ఉన్నప్పుడు, ఆ రాచరిక రాజ్యాలన్నిటినీ ఒక తాటిపైకి తెచ్చి భారత ఐక్యతకు పునాది వేసిన మహానుభావుడు సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్. ఆయనను ‘ఉక్కు మనిషి’ అని పిలవడం యాదృచ్ఛికం కాదు — అది ఆయన ఆలోచనల గట్టి నిబద్ధతకు ప్రతీక. ఒకే దేశం, ఒకే జెండా, ఒకే సాంస్కృతిక హృదయం అనే భావనను ఆయన మన గుండెల్లో నాటారు.
పటేల్ చూపిన ఏకీకరణ స్ఫూర్తి అంటే కేవలం రాజకీయ విలీనం కాదు. అది మన ఆలోచనలను ఒకే దిశలో కేంద్రీకరించడం. హిందూ, ముస్లిం, సిక్కు, క్రైస్తవుడు, దళితుడు, ఆదివాసీ — ఎవరికీ తేడా లేకుండా అందరినీ భారతీయులుగా చూడగల దృష్టి. ఆయన చూపిన మార్గం, నేడు మళ్లీ మనకు అవసరమైన మార్గదర్శనం. ఎందుకంటే ఈ రోజుల్లో ‘ఐక్యత’ అనే పదం పాఠశాలల్లో ప్రతిజ్ఞ రూపంలో మాత్రమే వినిపిస్తోంది; కానీ మన ప్రవర్తనలో, మన రాజకీయ సంభాషణల్లో, మన సామాజిక వ్యవహారాల్లో అది కనబడటం చాలా అరుదు.
31 అక్టోబర్‌ రోజున ప్రతి సంవత్సరం మనం “జాతీయ ఐక్యత దినోత్సవం” జరుపుకుంటాం. పాఠశాలల్లో ప్రతిజ్ఞలు చదువుతాం, కార్యాలయాల్లో కార్యక్రమాలు జరుగుతాయి. కానీ ఐక్యత అంటే కేవలం కార్యక్రమం కాదు — అది మన నడత. మన సహచరుడిని గౌరవించడం, వేరే భాష మాట్లాడేవారిని అంగీకరించడం, వేరే మతానికి చెందిన వారిని మన కుటుంబ సభ్యులుగా చూడడం — ఇవన్నీ నిజమైన ఏకత్వానికి పునాదులు.
భారత రాజ్యాంగం ప్రతీ పౌరుడికి సమాన హక్కులు ఇస్తూ మనలను ఒకే జాతిగా కలిపింది. ఆ రాజ్యాంగ రూపకల్పనలో సర్దార్ పటేల్ పాత్ర మరచిపోలేనిది. ఆయన దృష్టిలో దేశం అంటే భౌగోళిక సరిహద్దులు కాదు — అది మన భావజాలం, మన స్నేహం, మన సంస్కృతి. ఆయన చూపిన దారిలో నడవడం అంటే భిన్నత్వాన్ని అంగీకరించి, ఏకత్వాన్ని ఆచరించడం.
ఇప్పటి తరానికి పటేల్ ఆలోచనలు పాత చరిత్ర కాదు; అవి నేటి అవసరం. మనసుల్లో విభజన రేఖలు లేని సమాజం కోసం ఆయన చూపిన స్ఫూర్తి ఒక దారి దీపం. మనం నిజంగా ఐక్యంగా ఉండాలంటే, ‘ఏకత్వం’ అనే పదాన్ని కాగితాలపై కాదు — మన హృదయాల్లో చెక్కుకోవాలి.
భారత ఐక్యత అంటే ఒక్క త్రివర్ణ పతాకం కింద నిలబడటం మాత్రమే కాదు — అది ప్రతి మనిషి మనిషిగా గౌరవించబడే భావజాలం. అదే సర్దార్ పటేల్ కల. అదే మన భారత స్వరూపం.
భారత ఐక్యతకు పటేల్ చూపిన దారిదీపం :
సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్ పేరు పలికితే మన కళ్ల ముందు ప్రత్యక్షమయ్యేది — ఉక్కు మనిషి రూపంలో నిలిచిన దేశ సమగ్రత యొక్క ప్రతీక. ఆయన చూపిన దిశ మన చరిత్ర పుటల్లో మాత్రమే కాదు, మన భవిష్యత్తు పథంలో కూడా వెలుగులీనుతోంది. పటేల్ చేసిన ఏకీకరణ కేవలం రాచరిక రాజ్యాల కలయిక కాదు, అది మనసుల కలయిక. ఆయన చూపిన పద్ధతి మనకు “జాతి” అనే పదం యొక్క నిజమైన అర్థాన్ని నేర్పింది — అదే ఐక్యత.
అయితే ప్రశ్న ఇంకా అలాగే నిలుస్తుంది — మనం ఆ ఐక్యతను నిలబెట్టుకున్నామా?”
దేశం సాంకేతికంగా ఎదుగుతోంది, నగరాలు పెరుగుతున్నాయి, విద్యా స్థాయులు పెరిగాయి. కానీ మన మనసుల్లో ఏర్పడిన వర్గ, మత, భాషా గోడలు మాత్రం ఇంకా కూలలేదు. ఈ గోడలను కూల్చే ధైర్యం సర్దార్ పటేల్‌లా ప్రతి పౌరుడు కలిగి ఉండాలి. దేశాన్ని కాపాడే సరిహద్దు సైనికుల కన్నా, దేశమనే భావనను కాపాడే పౌరుడు కూడా అంతే ముఖ్యుడు.
పటేల్ ఆలోచనల్లో “దేశం” ఒక భౌగోళిక పటం కాదు — అది మన ఆత్మ. ఆయన చెప్పిన “ఏకమవ్వండి, ఎదగండి, సేవ చేయండి” అనే మూడు మాటలు నేటికీ ప్రస్తుత ప్రాసంగికతను కలిగి ఉన్నాయి. ఈ మూడు వాక్యాలు ప్రతీ భారతీయుడి జీవితంలో నిత్య సూత్రాలుగా మారితేనే నిజమైన జాతీయ ఐక్యత సాకారం అవుతుంది.
భారత రాజ్యాంగం మనకు అందించిన హక్కులతో పాటు, బాధ్యతల స్మరణ కూడా అవసరం. మన హక్కులపై గర్వపడటం ఎంత ముఖ్యమో, దేశ సమగ్రత కోసం త్యాగం చేయడం అంతకంటే ప్రధానమైంది.
సర్దార్ పటేల్ చూపిన స్ఫూర్తిని పాఠశాల పుస్తకాలలో మాత్రమే కాదు, పిల్లల మనసుల్లో నాటాలి. ప్రతి పాఠశాలలో “ఏకమై నిలిచే శక్తి” అనే భావన బోధించబడాలి. ప్రభుత్వాలు మారినా, రాజకీయాలు మారినా — దేశం అనే భావన మాత్రం నిలిచి ఉండాలి.
ఈ కాలంలో మనకు కొత్త సవాళ్లు ఎదురవుతున్నాయి — మతపరమైన విద్వేషాలు, ప్రాంతీయ అసమానతలు, భాషాపరమైన విభజనలు. ఇవన్నీ దేశ బలాన్ని తగ్గించే విషపు విత్తనాలు. పటేల్ చూపిన మార్గం మనకు ఒకే పరిష్కారం చెబుతుంది: “వివిధతను గౌరవించు, ఏకత్వాన్ని ఆచరించు.”
అదే పటేల్ ఆలోచనల్లోని గుండె చప్పుడు. మనం మన మధ్య తేడాలను గుర్తించినంత సులభంగా, మనలోని సామాన్య విలువలను కూడా గుర్తించగలిగితే — ఐక్యత దినోత్సవం కేవలం క్యాలెండర్లో ఒక రోజు కాదు, ప్రతి భారతీయుడి గుండెలో ప్రతిదినం పండుగ అవుతుంది.
భిన్నత్వం మన దేశానికి బలహీనత కాదు, అది మన దేశపు అందం. ఆ అందాన్ని కాపాడటమే పటేల్ నిజమైన జయంతి ఉత్సవం. మన హృదయాల్లో ఐక్యత అనే జ్యోతి వెలిగిస్తేనే ఆయన స్ఫూర్తికి యథార్థ నివాళి అర్పించినట్టవుతుంది.
ఐక్యతలో భారత ఆత్మ :
సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్ చూపిన మార్గం మన చరిత్రలో ఒక అధ్యాయం కాదు — అది మన జీవన విధానంగా మారాల్సిన ఆవశ్యకత. ఆయన కలలలో భారతదేశం అంటే, ప్రతి పౌరుడు పరస్పరం గౌరవించుకునే, సహజీవన స్ఫూర్తితో ముందుకు సాగే సమాజం. భిన్నత్వాన్ని భయపడకుండా, దాన్ని బలంగా మలచుకోవడం — అదే పటేల్ చూపిన మహత్తర బోధ.
మన దేశం లో ఎన్నో భాషలు, జాతులు, మతాలు, సంప్రదాయాలు ఉన్నాయి. ఈ భిన్నతలోనే మన బలం దాగి ఉంది. ప్రతి ప్రాంతం తనదైన కాస్యం, కళ, సంగీతం, సంప్రదాయం కలిగి ఉన్నప్పటికీ — అవన్నీ కలిసిపోతేనే “భారతం” అనే మకరందం ఉత్పన్నమవుతుంది. కానీ నేడు మనం ఆ సమ్మేళనాన్ని మరిచిపోతున్నాం. సర్దార్ పటేల్ చూపిన ఏకీకరణ ఆత్మను మళ్లీ మన హృదయాల్లో నింపుకోవాల్సిన సమయం వచ్చింది.
జాతీయ ఐక్యత దినోత్సవం అంటే కేవలం పూల మాలలు వేసే రోజు కాదు; అది మనం మనలో ఉన్న చిన్న చిన్న విభజనలను ప్రశ్నించే రోజు. “నేను ఎవరిది కాదు” అనే తత్వం నుంచి “నేను అందరిదే” అనే ఆత్మలోకి ఎదగడం — అదే ఈ దినోత్సవం యొక్క అసలైన అర్థం.
ఇప్పటి యువతరానికి పటేల్ స్ఫూర్తి కొత్త వెలుగును చూపుతుంది. దేశ సేవ అంటే యుద్ధం చేయడం మాత్రమే కాదు — అవినీతి వద్దని నిలబడటం, అసమానతకు వ్యతిరేకంగా మాట్లాడటం, పక్కవారి హక్కులు కాపాడడం కూడా దేశ సేవే. మనలోని చిన్న తేడాలను పక్కనబెట్టి, దేశ ప్రయోజనాల కోసం ఒకటిగా నిలబడగలిగితే, అదే నిజమైన ఐక్యత.
భిన్నత్వంలో ఏకత్వం అనేది భారత జాతి యొక్క ప్రాణధార. ఇది కేవలం సాంస్కృతిక విలువ కాదు, అది మన ఆత్మస్వరూపం. సర్దార్ పటేల్ కలిగిన భారతం — కులం, మతం, భాష అనే గోడలతో కాదు, పరస్పర విశ్వాసంతో నిలిచిన దేశం. మనం ఆయన చూపిన ఆ మార్గంలో ప్రతి అడుగు వేస్తే, భవిష్యత్తు భారతం మరింత శాంతియుతంగా, సమగ్రంగా మారుతుంది.
మనసుల మధ్య ఉన్న దూరాలు చెరిగిపోయి, ఒకరికొకరు తోడుగా నిలిచినప్పుడు — అదే పటేల్ కల నిజమవుతుంది. ఆయన స్మరణలో మనం చెప్పవలసిన మాట ఒక్కటే:
“ఏకమై నిలిచే మనం — భారతం అనే ఒకే హృదయ స్పందన.”
ప్రతి సంవత్సరం అక్టోబర్‌ 31న సర్దార్ వల్లభాయ్ పటేల్ జయంతిని దేశవ్యాప్తంగా “జాతీయ ఐక్యత దినోత్సవం”గా ఘనంగా నిర్వహిస్తారు. ఆయన చూపిన ఏకీకరణ స్ఫూర్తి, దేశ సమగ్రతకు ఆయన చేసిన అపార కృషిని గుర్తు చేసుకునే రోజు అదే. రాచరిక రాజ్యాలన్నిటినీ ఒకే భారత పటంలో కలిపి, భిన్నత్వంలో ఏకత్వం అనే భావనను సాకారం చేసిన పటేల్ గారి ఆత్మస్ఫూర్తికి ఈ దినం నివాళి. ఈ సందర్భంగా దేశవ్యాప్తంగా ఐక్యత పరుగు, ప్రతిజ్ఞలు, సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు నిర్వహించబడుతూ, ఆయన చూపిన దేశభక్తి మార్గం కొత్త తరానికి స్ఫూర్తిగా నిలుస్తుంది.
